هفتم مه 2017 ، دستِ جوان‌ترين رئيس‌جمهوري را که فرانسه تاکنون به خود ديده، در دست گرفته است. مي‌گويد بدون حضورش هرگز به اين مقام دست نمي يافت. سيلوي بومل مي‌خواست بفهمد چگونه يک زن از طبقه‌ي بورژوازي شهرستان، که در مدرسه‌ي خواهران روحاني درس خوانده و تربيت شده است، به اين جسارت باورنکردني رسيده که با خانواده‌اش و اخلاق مقبول عامه‌ي مردم مقابله کند و زندگي دومي را با مردي آغاز کند که بيست‌ و چهار سال از او کوچک ‌تر است. با دنبال‌کردن ردپاي بريژيت در آميئن، توکه و آلزاس، سيلوي بومل پاي صحبت چندين شاهد نشسته و نقبي به عصر جواني بريژيت زده است؛ دوراني که امانوئل آن را تجربه نکرده است: دوران بعد از جنگ، ژنرال دوگل، صفحه‌هاي موسيقي چهل و پنج دور، مه 1968، دوران سي‌ساله‌ي شکوفايي اقتصادي و... سيلوي بومل بعد از کتاب پنلوپ، که به شرح زندگي پنلوپ فيلون، همسر فرانسوا فيون، مي‌پردازد، به نوشتن زندگي‌نامه‌ي درون‌گرايانه و ادبي ادامه داده و در اين کار خوش درخشيده است.