به عقيده کارل ياسپرس، امروزه تحوّلي در آگاهي تاريخي ما در حال شکل گيري است، چون در زمانه‌اي زندگي مي ‌کنيم که در آن علم تاريخ انبوهي از اسناد و مدارک در اختيار دارد. نامه‌هاي به جامانده از گذشتگان جزئي از همان مدارک است که از جنبه‌هاي گوناگون - جدا از بازنمايي سرشت روحيه و رفتار فردي نگارندگانشان - به مثابي پاره‌هايي از تاريخ اجتماعي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي عصر خود کاربردهايي از جنبه گسترش بينش و آگاهي جمعي دارند که به قول والتر بنيامين پاسخ‌هايي به دغدغه تاريخ‌اند. اين کتاب شامل مجموعه نامه‌هايي است از احمد قاسمي (1352) - (1296) عضو کميته مرکزي حزب توده ايران (1343- 1320) که از فروردين 1314 تا 25 مرداد 1321 به چند تن از دوستان خود نوشته است. بيشتر اين نامه‌ها مربوط به دوره‌اي است که حزب توده هنوز تأسيس نشده - جز يک سال آخر اين نامه نگاري ها - و او هنوز به عضويت اين حزب در نيامده بود.