کتاب حاضر، جستاري به‌قلم جورجو آگامبن، خاستگاهش پيشامدي اسرارآميز است راجع‌ به بيست‌وپنجمِ مارس 1938، وقتي اِتّوره مايُورانا، از دانشجويان ممتاز اِنريکو فِرْمي، سوارِ کشتي‌اي از مبدأ پالرمو به‌مقصد ناپولي، ناپديد مي‌گردد. چطور ممکن است اويي که مستعدترين فيزيک‌دانِ نسلش بوده اين‌طور به‌يکباره مفقودالاثر شده باشد؟ از آن‌زمان تاکنون، حدس‌وگمان‌ها حکايت مي‌کند از آنکه مايُورانا فيزيک را کنار گذاشته و غياب پيش گرفته چون، مقدم بر همه، متوجه شده بوده شکافت هسته‌اي لابد منجر به توليد بمب اتمي خواهد شد. اما جستار آگامبن فرضيه‌اي ديگر را مبنا مي‌سازد. نويسنده، از طريق تحليل موشکافان? مقال? خودِ مايُورانا تحت‌عنوان «ارزش قوانين آماري در علم فيزيک و علوم اجتماعي»، که نشان مي‌دهد چگونه در فيزيک کوانتومي واقعيت در احتمال حل مي‌شود، و در مکالمه با تأملات سيمون وِي در موضوع موردبحث، مي‌گويد مايُورانا با آب شدن و به زمين فرو رفتنش شخصِ خود را مبدل کرده به سايْفِري عبرت‌انگيز از وضعيت امر واقعي در جهانِ احتمال‌باورِ ما. به اين نحو، فيزيک‌دان سؤالي پيشِ روي علم گذاشته کماکان جواب‌ناديده: واقعي چيست؟