همه‌ي خانواده‌ام آدم کشته‌اند. برادرم، خواهر ناتني‌ام، همسرم، پدرم، مادرم، زن برادرم، شوهر عمه‌ام، پدر ناتني‌ام، عمه‌ام و خودم. بعضي از ما که موفق‌تر بوده‌ايم بيشتر از يک بار آدم کشته‌ايم. نمايش بازي نمي‌کنم؛ حقيقت همين است. بعضي از ما آدم‌هاي خوبي هستيم، بعضي‌هايمان هم بد، بعضي‌ها هم فقط بدشانس بوده‌ايم. آيا من هم آدم کشته‌ام؟ بله... اما چه کسي را؟ «همه‌ي خانواده‌ام آدم کشته‌اند» پُر از شخصيت‌هاي جذاب است؛ هرکدام از اعضاي خانواده رازِ بزرگي دارد و هيچ‌کس از مظنونيت مستثني نيست. روابط پيچيده‌ي بين اعضاي خانواده و انگيزه‌هاي پنهان آن‌ها، اين رمان را به يک اثر روان‌شناختيِ درگيرکننده تبديل کرده است.