در اين کتاب، سه تن از مهم‌ترين روشن‌فکراني که در عرصه‌ي روان‌کاوي و تفکر انتقادي کار مي‌کنند در کنار هم نشان مي‌دهند که چگونه مسئله‌ي دوست داشتن همسايه پرسش‌هائي پديد مي‌آورد که براي بررسي‌هاي اخلاقي بسيار اساسي هستند و همارايي تئولوژيک جديد نظريه‌ي سياسي را نشان مي‌دهند. تامل بر واژه‌ي همسايه که اشاره دارد بر همه‌ي پرسش‌هاي مرتبط با ديگري در فاصله‌اي که از سوژه دارد. در اين کتاب به اوج نويني دست مي‌يابد. نويسندگان کتاب با استفاده از منابع ديالکتيک و هرمنوتيک، فلسفه‌ي فرانسوي معاصر، روان‌کاوي و آراي مفسران جديد سنت يهودي موفق شده‌اند تا پرسش مستقر در ذات واژه‌ي همسايه را به چيزي کاملا نو بدل کنند: يک تراژدي منطقي. الن بديو همسايه باز‌انديشي هيجان‌انگيزي است در مسئله‌ي فلسفي‌اي به نام ديگري. ترکيب روان‌کاوي لاکاني با سنت تئولوژيک در اين کتاب بديل ماترياليستي جالبي فراهم مي‌آورد براي تأملات کلي گويانه‌ي بي‌روح درباره‌ي اخلاق مبتني بر ديگري که به نظر مي‌رسد امروز در نحله‌هاي فلسفي حرف اول را مي‌زند. فردريک جيمسن کتابي که ژيژک، سانتنر، و راينهارد، هريک هم‌سو با سبک و جهت‌گيري شخصي خود، فراهم آورده‌اند بسيار به موقع‌است، آن‌ها قديمي‌ترين هنجارهاي اخلاقي ما را گرفته و از ديدگاهي روان‌کاوانه و رواني - سياسي واسازي شان کرده‌اند، در نتيجه به نظر مي‌رسد که اصل همسايه‌ات را دوست بدار نه تنها تشويق به صلح و دوستي مي کند، بلکه در عين حال پوششي است بر خشونت، و حتي گاهي آن را تشديد هم مي‌کند و اين نشان مي‌دهد که چرا کلمه‌ي همسايه امروزه، برخلاف فريضه‌ي تئولوژيک ميني پر دگر دوستي نامحدود، مگر را در معرض تفسيرهاي تنگ‌نظرانه قرار مي‌گيرد. (اتين باليبار)