ديويد سربون در اين کتاب به دنبال يافتن نقطه اتکايي است که مخاطب با اتکا بر آن بتواند نگاهي جامع به آثار هايدگر بيفکند، چنان که بتواند از او ياد بگيرد، او را به پرسش کشد، با او به مخالفت برخيزد و شايد حتي در گسترش آن نوع تفکري که هايدگر طرح افکنده است سهيم شود.