لئونارد ملودينو با بهره‌گيري از تحقيقاتي که در حوزه‌ي علوم اعصاب و رفتار صورت گرفته، و ترکيب بينش‌هاي علمي با تأملات فلسفي، مفهوم اراده‌ي آزاد را به چالش مي‌کشد و نشان مي‌دهد آنچه ما را هدايت مي‌کند در بسياري از موارد آگاهانه نيست. او استدلال مي‌کند که بيشترِ قضاوت‌ها و تصميماتي که خيال مي‌کنيم آگاهانه هستند، مانند سرمايه‌گذاري روي يک موضوع خاص، در واقع با آگاهي نبوده و فرآيندهايي پنهان و خودکار آن‌را شکل مي‌دهند. نيمه‌ي پنهان ما قدرت ضمير ناخودآگاه‌مان را يادآوري کرده و تشويق‌مان مي‌کند که به‌جاي انکار و ناديده‌گرفتن‌اش، آن‌ را به رسميت شناخته تا بتوانيم ريشه‌ي انگيزه‌ها، واکنش‌ها و سوگيري‌هامان را بهتر درک کنيم، تصميمات بهتري بگيريم و تعاملات اجتماعي‌مان را بهبود ببخشيم.