آذردخت بهرامي (1345) از نويسندگان شناخته‌شده‌ي بيست سال اخير ادبيات داستاني ايران است. او يكي از اعضاي حلقه‌ي شاگردان هوشنگ گلشيري بود و داستان نويسي را در كارگاه‌هاي او تجربه كرده، نخستين كتابش را با نام شب‌هاي چهارشنبه در سال 1385 از سوي نشر چشمه منتشر كرد. كتابي كه او را به شهرت رساند و جايزه‌ي بهترين مجموعه داستان آن سال ( انجمن نويسندگان و منتقدان مطبوعات) را نيز برايش به ارمغان آورد. او غير از اين كتاب آثاري چون سوتيكده‌ي سعادت، آب، آسمان و ... را نيز منتشر كرده است. مجموعه داستان تازه‌اش، نقطه، متشكل است از شش داستان كوتاه كه به نحوي از منظر درون‌مايه با هم در ارتباط‌اند. دغدغه‌ي اصلي بهرامي در اين كتاب روابط زناشويي و حفره‌هاي عميقي است كه گاه به شكلي شگفت‌آور در اين روابط وجود دارد. براي همين داستان‌هاي كتاب با بسط اين روابط و ساختن وجوه مختلف آن ها، خواننده را به آرامي وارد فضايي مي‌كنند كه دريابد چه چيزي در اعماق ذهن زن‌ها و البته مردهاي داستان‌هاي او مي‌گذرد.