چرا پس از این همه سال، هنوز هم ما خواننده اشتعار مولانا هستیم. اشعار مردی عارف متعلق به زمان‌های بسیار دور با فرهنگی سراسر متفاوت عالمی فرزانه که در قرن هفتم هجری می‌زیسته و به زبان فارسی می‌نوشته. در این اشعار چه سری نهفته است که 700 سال پس از به نظم درآمدنش، ما را بر آن می‌دارد تا بارها و بارها آن را بخوانیم و هر بار از کشف معانی جدید به شوق آییم؟