كتاب پيش‌رو به قلم يكي از فردريك نويهاوزر، سرشناس‌ترين شارحان فلسفه كلاسيك آلماني و همچنين فلسفه روسو، به موضوعي اختصاص دارد كه تقريبا از زمان انتشار نقد عقل محض ايمانوئل كانت در كانون عميق‌ترين مباحث فلسفه مدرن بوده است: چيستي سوژه ( يا فاعل كنشگر و شناسنده). فيشته، ضمن تعهد به روح فلسفه نقدي كانت، اين بحث را به مرتبه‌اي بسيار بنيادي و مهم كشاند. پژوهش‌هاي او در خصوص سوژه و وحدت جنبه هاي نظري و عملي آن جزو اصيل‌ترين و نبوغ‌آميزترين بخش‌هاي انديشه او هستند، كه هم بر فلسفه كلاسيك آلماني (شلينگ، هگل و شوپنهاور) و هم بر فلسفه جديد‌تر آلمان (از هوسرل تا هايدگر) تاثيري نازدودني بر جاي گذاشته است.