نمايشگر منفردي به نام عروسكي با زمانده‌ئي از بدويت و دوره‌گردي است. اما با گذراندن ريسماني از ميان يك عروسك نيم ذرعي پر نقش و نگار و گير دادن يك سر ريسمان به جايي و بستن سر ديگر آن به انگشتان خود و نواختن دايره و خواندن آوازي شوخ به مدد صفير از زبان عروسك به رقص و بازي درآوردنش معركه مي‌گرفته است...