جان استن بك عمر خود را صرف آفرينش زيباترين و تاثيرگذارترين متون ادبي جهان كرد و سرانجام در شصت سالگي به كسب جايزه نوبل مفتخر شد. كتابي كه در دست داريد به قلم همين نويسنده و يكي از مشهورترين آثار ادبي جهان است. موش‌ها و آدم‌ها قصه‌ي تنهايي آدم‌ها و بيانيه اي بر ضد مناسبات غلط اجتماعي و جريان حكم بر تحميق انسان‌ها است. اين داستان، قصه‌ي افراد آسيب‌پذيري است كه تحت ستم حاصل از روابط موجود در جامعه قرار گرفته‌اند. اما علي‌رغم تمام اين واقعيت‌هاي تلخ، اين كتاب مشوق دوستي‌ها،‌ مهرباني‌ها . اتحاد ضعفا است: اسليم گفت:« شماها هميشه با هم سفر مي‌كنين؟» جرج گفت:« آره، هميشه. مي‌شه گفت يه جورايي هواي همديگه رو داريم.» و جرج انگشت شستش را به نشانه‌ي رفاقت به لني نشان داد.