من هلن كلر هستم وقتي كوچك بودم، درست مثل تو بودم. اما يك چيز باعث شد متفاوت بشوم. وقتي نوزده‌ماهه بودم، بيماري سختي گرفتم كه نابينا و ناشنوايم كرد. من اولين نابينا و ناشنوايي بودم كه مدرك كالج گرفت. اما مهم‌ترين كاري كه كردم اين بود كه تلاش كنم بقيه افراد ناتوان بتوانند مثل من تحصيل كنند. من براي تغييرات اجتماعي جنگيدم و كمك كردم كه زن‌ها رأي بدهند. در زندگي‌ام همه مي‌گفتند من متفاوت هستم. اما واقعيت اين است كه چيزي به اسم زندگي «معمولي» وجود ندارد. هر كدام از ما مثل گلي هستيم كه بايد بهش آب برسد.