مناد ازمناس که کلمه‌اي است يوناني اخذ شده است و به معناي واحد است. وجود عالم طبيعت که متشکل از مرکبات است نزد وي بديهي قلمداد شده است. بنابراين چون مرکبات وجود دارند، جوهرهاي بسيط نيز وجود دارند، زيرا که مرکب متشکل از جوهرهاي بسيط است. و بسيط يعني امر فاقد اجزاء و وقتي که چيزي فاقد اجزاء باشد، امکان امتداد، شکل و تقسيم پذيري در آن نيز نيست. بنابراين منادها اتمهاي حقيقي عالم طبيعت و عناصر اشياء‌اند. امر مرکب به وسيله اجزاء خود آغاز يا پايان مي يابد ولي بسائط فقط مي توانند از طريق خلق شدن، آغاز شوند و به وسيله معدوم پايان يابند، زيرا هيچ جوهر بسيطي نمي‌تواند از طريق ترکيب تشکل يابد. بنابراين جوهر بسيط نمي‌تواند بطور طبيعي نابود شود. پس جهان متشکل از ميليون ها اتم حقيقي است، اين اتمهاي حقيقي که مناد نام دارند. (هيچ پنجره‌اي ندارند که از آن راه چيزي بتواند در آنها وارد يا از آنها خارج شود.) “منادولوژي”. اين صفت شاخص منادها مسائل مختلفي نظير مسئله عليت، روابط اجزاي عالم با يکديگر، تمايز اشياء از يکديگر را طلب مي‌کند، که به‌مرور به آنها پرداخته مي‌شود.