ويکتور هوگو در «مقدمه‌ کرامول» كه آن را در دوران جواني بر نمايش‌نامه كرامول نوشته است، چند انديشه‌ي اساسي را از جهات گوناگون مطرح مي‌کند. او در اين مقدمه، ابتدا تحول ادبيات را با توجه به تحول تاريخ مد نظر قرار مي‌دهد و سپس به مسائل حساس دوران مدرن (قرن نوزدهم) مي‌پردازد و گروتسک را به عنوان عنصري جديد قلمداد مي‌کند که وارد عرصه هنر شده است. از ديدگاه هوگو، گروتسک و والا دو جنبه اساسي درام‌اند، شعر غنايي و شعر حماسي مشخصه‌ دو عصر گذشته بوده و درام، فرم ادبي دوران مدرن است... ويکتور هوگو (1885 - 1802) را اغلب به عنوان شاعر و رمان‌نويس قرن نوزدهم مي‌شناسند. رمان معروف او به نام «بينوايان» يکي از رمان‌هاي مشهور و پُرخواننده‌ همه ادوار است، اما بايد يادآور شد که او به نوشتن براي تئاتر نيز علاقه داشت. او بيش از پانزده نمايش‌نامه نگاشته است که در آن‌ها مي‌کوشد شيوه‌ درام رمانتيک را در برابر تئاتر نئوکلاسيک ارائه کند.