شناخت زبان و ماهیت آن از جمله موضوعاتی است که پیشینه‌ای بس قدیم داشته و از قرن چهارم پیش از میلاد توجه حکیمانی چون افلاطون و ارسطو را نیز به خود معطوف کرده بود. از عصر طلایی یونان تا عصر حاضر همواره محققان و پژوهندگان جهان به مطالعه زبان از جهات و جنبه‌های محتلف مشغول بودند و این فصل ممیز انسان از حیوان را در زمینه‌های گوناگونی چون دستور زبان، فلسفه و منطق، ادبیات، مخارج حروف، فقه الغه و غیره بررسی کرده‌اند. در نتیجه همین تحقیقات مستمر و ممتد بود که در حدود یک قرن پیش علمی مستقل به نام «زبان‌شناسی» در میان علوم انسانی دیگر تکوین یافت و با تحدید وظایف و تعیین روش‌ها و دستور العمل‌هایش جای خود را در میان دانش‌های نوین باز کرد. این کتاب در هفت فصل طراحی شده است: زبان و زبان‌شناسی، زبان و خط، اندام‌های گویایی و اصوات زبانی، خصوصیات زبر زنجیری گفتار، دستور زبان، بررسی معنی و در نهایت زبان‌شناسی و علوم دیگر.