اثر پيش رو دو مقاله را در خود جاي داده است. معناي تعبير چيست؟ و حقيقت چيزها-يک مفهوم مفقود. مقاله‌ي نخست در مورد هرمنوتيک و روش بحث نمي‌کند و در آن با موضوعات مربوط به علم هرمنوتيک چون «نيت متن يا مولف»، «فهم بهتر/فهم متفاوت»، «ذوب‌شدن در افق خواننده با متن»، «پيش‌داوري»، «ژانر، سبک» و... به‌طور مستقيم مواجه نمي‌شويم و بااين‌حال اگر خواننده‌اي دقيق باشيم همه‌ي اين موارد را درخواهيم يافت. در مقابل با interpretation به معناي تعيين منظور و مقصود اظهار معناداري که در قالب فعل انجام گرفته مواجهيم که در اين حالت هردو منظر تعبير و هرمنوتيک در اصل بنيادين «گوش‌کردن» با يکديگر شريک هستند. پيپر مي‌کوشد نشان دهد که «فقط کسي که گوش مي‌کند قادر به تعبيرکردن است.» بنابراين اصل کلام اين مقاله در خوب «گوش‌کردن» است. هدف ديگر مقاله را نيز مي‌توان يادآوري هنر گوش‌نکردن به مفسران ناوارد و خطاکار که بيشتر کج‌فهمي‌هايشان را به اشتراک مي‌گذارند و همچنين ممانعت از گوش‌کردن بدون پرسشگري دانست. مقاله‌ي دوم «حقيقت چيزها-يک مفهوم مفقود» به واکاوي و چيستي حقيقت چيزها اختصاص دارد و در آن پيپر با بهره از دانش پيشينيان به‌ويژه توماس آکوئيني، مي‌کوشد اين مفهوم مفقودشده در امروزِ فلسفه‌ي معاصر را بررسي کند.