مرگ همسايه‌ي آلماني اولين مجموعه داستان فاطمه نقوي است. نويسنده‌اي جوان كه در اين كتاب هفت داستان را كنار هم قرار داده كه از منظر روايي و تكنيكي همديگر را تكميل مي‌كنند. هفت داستاني كه با وجود تفاوت‌هاي جدي در موضوع و سوژه از يك استراتژي مشترك سود مي‌برند و آن كشف گذشته است. داستان‌ها با يك اتفاق ساده شروع مي‌شوند، با بازگشت به رودبار بعد سال‌ها كه از زلزله‌ي سال 69 شمسي مي‌گذرد، با روايت حسرت زني جوان از بچه نداشتن يا روايتي در اهميت زنان سال‌خورده. اين نقطه‌ي آغازين به تدريج گسترده مي‌شود و با كمك خرده‌روايت‌ها و لحن‌هاي بازيگوش راويان، وارد زمان از دست‌رفته‌اي مي‌شود كه طي آن نطفه‌ي اتفاق اول بسته شده. هجوم تندباد گونه‌ي گذشته‌هاي دور و نزديك و سرك كشيدن آدم‌هايي كه مرده‌اند و حالا در داستان فرصت پيدا كرده‌اند يك‌بار ديگر خودي نشان بدهند. فاطمه نقوي با اين تكنيك بازگشت زمان حال را دچار يك مسئله‌ي جدي مي‌كند و آن اين‌كه انگار اين تمام ماجرا نبوده و بايد گذشته را احضار كرد. آدم‌هاي او متفاوت‌اند و مملو از ماجرا. او نويسنده‌اي است كه توانسته از سوژه‌هاي به ظاهر عادي به پايان‌هايي بسيار متفاوت برسد،براي همين روندي كه داستان‌ها دارند، مخاطب را مجذوب خود مي‌كند.