در بيشتر جوامع دنيا، مرگ يک تابو است. اما اگر کلا اين مسئله را اشتباه گرفته باشيم چه؟ اگر مرگ آن فاجعه‌اي نباشد که از آن ساخته‌ايم، بلکه جنبه‌اي اساسي از زندگي و پر از امکان‌هاي معنوي براي تعالي باشد چه؟ براي نخستين بار، يک نفر اين مطلب را مي‌گويد. ساد گورو، در تفسير جنبه‌هاي ژرف‌تر مرگ که به‌ندرت درباره آنها سخن گفته شده، به بيان منحصربه‌فرد خود بر تجربه دروني‌اش تکيه مي‌کند. از ديدگاه عملي، استادانه بيان مي‌کند که چه آماده‌سازي‌هايي مي‌توان براي مرگ يک نفر انجام داد، چگونه به بهترين نحو مي‌توان به کسي که در حال مرگ است کمک کرد و چگونه مي‌توان حتي پس از مرگشان به حمايت از آنها در سفرشان ادامه داد.