داستان پشت اين اثر:
داستان از اين قرار است که، ژان فرانسوا با يکي از گران‌ترين شراب‌هاي جهان از سرداب بيرون آمد. برچسبش کمي پاره شده بود. او چند رشته تار عنکبوت را کنار زد، گرد و غبار را زدود و با احساس و بلند خواند: "Romanée-Conti، 1990". قطره اشکي روي گونه اش غلتيد. وقتي ناخواسته روي دم گربه اي که در نزديکي بالکن آرام مي‌خوابيد، پا گذاشت؛ چند قدم به سمت پنجره برداشت تا رنگ قرمزهاي ياقوتي که با بنفش در سراسر نوشيدني گران‌بها مي‌درخشند، را به بهترين نحو مورد ستايش قرار دهد. مرد از فرياد پردرد حيوان چنان مبهوت شد که بطري از دستانش ليز خورد. از آن نقطه به بعد همه چيز مثل حرکت آهسته اتفاق افتاد: شراب در هوا چرخيد، ژان فرانسوا شيرجه زد تا اکسير مورد نظر را بگيرد، و وقتي سرش با کمد لويي پانزدهم برخورد کرد، دو دندانش به سمت سقف پرتاب شدند... خوشبختانه، او موفق شد بطري را به صورت افراطي رهگيري کند. لبخندي گسترده چهره نسبتاً درهم و برهم او را درخشان کرد: او از يک فاجعه اجتناب کرده بود.