داستان پشت اين اثر:
قضيه از اين قرار است، پيپو ساول "Pipo Saulle"پس از تماشاي "نمايش توپ لوسيل" در تمام دوران کودکي خود، معتاد تلويزيون شد. هر سريال و نمايش تلويزيوني که پخش مي‌شود را تماشا مي‌کند. از نظر او، کنترل از راه دور بهترين اختراع ارتباط دوربرد است. او حتي يک لحظه هم از گشت و گذار در کانال‌ها دست نمي‌کشد و از همه شايعات نمايشي خبر دارد. او تمام تبليغات را حفظ است و مي‌تواند مارک يک محصول را حتي قبل از اينکه روي صفحه، نمايش داده شود حدس بزند. در اين بازي او شکست ناپذير است. وقتي برنده مي‌شود، دستانش را به سمت آسمان بلند مي‌کند، علامت V را براي پيروزي مي‌سازد و در حالي که دور ميز قهوه‌ي خانه مي‌چرخد فرياد مي‌زند: "برنده شدم، برنده شدم". لذت ديگر او ذرت بو داده و همبرگر است که با جرعه‌هاي انبوه آبجو يخي آن را پايين مي‌فرستد. خداي من! زندگي خوب است! اگر مجبور نبود کار کند، حس مي‌کرد در بهشت است.