اين اثر کلاسيک در حوزه‌ي مطالعات فيلم، تحليلي نظام‌مند از فنون رسانه‌ي سينما و کاربردهاي بالقوه‌ي آن‌ها براي خلق ساختارهاي فرمي در فيلم‌هاي خاص ارائه مي‌دهد. نويسنده درباره‌ي راهبردهاي ايجاد روابط زماني و مکاني، روابط تصويري حاصل از تدوين، کاربرد صدا، انواع مختلف موضوعات داستاني و غيرداستاني و نيز نقش شانس و خشونت در فيلم کلاسيک و معاصر بحث مي‌کند. بررسي دقيق فيلم‌هايي چون زمين ساخته‌ي داوژنکو، شب ساخته‌ي آنتونيوني، ناگهان بالتازار ساخته‌ي برسون، ناناي ساخته‌ي رنوار، پيرو خله ساخته‌ي گدار و پرندگان ساخته‌ي هيچکاک پشتوانه‌ي روش برگزيده‌ي نويسنده است.