مبادله نمادين و مرگ، با رد هر نوع خوش‌بيني به امکان ستيزه‌گري و سرپيچي در برابر نظام ارزش‌هاي حاکم، تنها راه مقابله با ابتذال، فساد و سلطه سيستم را نه کردار بازنگرانه و بازارزش‌گذار، که ويراني و نابوديِ خودِ ارزش مي‌داند. نطفه اين (نا)موضعِ راديکال، که در آثار متأخر بودريار به خشونت نظري و بي‌معناييِ راهبردي ميل مي‌کند، در همين اثر بسته مي‌شود؛ اثري کلاسيک که منبعي غني براي بازتعريف نظريه اجتماعي معاصر به شمار مي‌آيد.