کتاب «ماراتن صدساله» از فريب‌خوردگي امريکا از چين سخن مي‌گويد و از اين پنداشت غلط امريکا که فعاليت‌هاي توسعه‌طلبانه چين صلح‌آميز هستند و آسيبي به قدرت امپرياليستي امريکا نمي‌زنند. پيلزبري اما در کتاب «ماراتن صدساله» با غور در اسناد و مدارک موجود و ارجاع به ادبيات و سينما و برنامه‌هاي تلويزيوني چين و نيز فرهنگ چين باستان نشان مي‌دهد که چيني‌ها همواره در پيشبرد اهداف خود از شيوه‌هايي پنهان‌کارانه سود مي‌جويند و اين جزوي از فرهنگ باستاني آن‌هاست. پيلزبري در کتاب «ماراتن صدساله» معتقد است که صلح‌آميز بودن فعاليت‌هاي توسعه‌طلبانه چين، کلاهي بوده که چيني‌ها سر امريکايي‌ها گذاشته‌اند و آن‌ها در عمل و در خفا سياست‌هايي عکس اين ادعا را پيش برده‌اند و از دوران مائو درصدد بوده‌اند که تا زمان صدسالگي چين کمونيست، يعني تا سال 2049، چين را به ابرقدرتي سياسي و نظامي و اقتصادي در جهان تبديل کنند و کاري کنند که چين جاي امريکا را، به‌لحاظ موقعيت نظامي و سياسي و اقتصادي، در جهان بگيرد.