کژتابي زبان اصطلاحي است که نگارنده اين سطور در دهه 1360 براي سلسله مقالات خود که متشکل از جملات دوپهلوي کژتاب بوده‌اند و پديده‌اي بين ايهام (دومعنادهي) و ابهام (دوگانه‌خواني و ديريابي) به کار برده و صدها بلکه بيش از هزار جمله پيچ‌دار را که غالب آن‌ها هم به همين جهت طنزآميز از آب درآمده‌اند، مطرح کرده و توضيحات لازم هم ذيل آن‌ها آورده است. در زبان‌هاي ديگر جهان هم پديده کژتابي رخ مي‌دهد. هم اين‌ها را در مقدمه کژتابي اول آمده است. وقتي در مجلسي ميزبان از مهماني مي‌پرسد چايي يا شربت دوست داريد؟ و او مي‌گويد مرسي، کژتابي در کژتابي رخ داده است. اولا آري و مرسي، يا نه و مرسي، ثانيا چايي مي‌خواهد يا شربت؟ يکي از فايده‌هاي کژتابي‌ها تفريح زباني است و خواندن طنز. دوم ((زبان آگاهي)) و حساسيت زباني پيدا کردن، و در آثار خود يا گفته‌ها و نوشته‌هاي خود از ارتکاب کژتابي پرهيز کردن و حس و حساسيتي يافتن است.