يافته‌هاي دكتر ماريا مونتسوري، به‌طور كلي ديد ما را نسبت به كودك و چگونگي زندگي او از اولين لحظه‌هاي رشدش تغيير داده است. مونتسوري با مشاهده‌ي رفتار كودكان پي برد كه كودك بيش از اين‌كه به نتيجه كار توجه يا علاقه داشته باشد به رضايت از كار و شيوه‌ي انجام آن كار توجه دارد. ويژگي ديگر كودك علاقه به انجام كارهاي تكراري است تا كار برايش كاملا دروني شود. روش مونتسوري بر اين باور استوار است كه توانايي‌هاي بنيادي كودك در سال‌هاي نخستين زندگي‌اش شكل مي‌گيرند. اين توانايي تنها از طريق مدرسه كسب نمي‌شوند. كودك به دنيايي قدم مي‌گذارد كه از پيش ساخته شده است و البته پيوسته در تغيير است. روش مونتسوري تاكيد دارد كه كودك نياز دارد زندگي كردن در اين دنيا را ياد بگيرد و حود را با آن تطبيق دهد. در روش مونتسوري كودك به‌طور طبيعي از نيازهاي خود و ديگران آگاه و توان‌دهي مي‌شود تا خودش آن‌ها را با روش‌هاي خلاقانه‌اش پاسخ دهد و بنابراين احساس رضايت، استقلال و خودانگيختگي مي‌كند و از نظمي دروني و خودخواسته برخوردار مي‌شود.