ويل دورانت چهار سال پيش از مرگش كتابي را شروع كرد كه آخرين كتاب وي نام گرفت. اين پروژه از دل آرزويي برآمد كه او با همسر و دخترش در ميان گذاشت: اين‌كه خلاصه‌اي از تحسين شده‌ترين كتابش (تاريخ تمدن) ارائه دهد. دورانت بهترين راه براي فهم مشكلات امروز را مطالعه گذشته مي‌دانست، جايي كه مي‌توان حقيقتا طبيعت وجود انسان را دريافت. اين ديدگاه، همان چيزي است كه از صفحات «قهرمانان تاريخ» ساطع مي‌شود. در اين كتاب به نظر مي‌رسد يك ويل دورانت جديد و شاداب، بدون هيچ واهمه‌اي، با ما از مسائلي مانند جنسيت، سياست و دين صحبت مي‌كند.