قصر در فريدلند، راه‌هاي بسيار براي ديدن آن: از دشت، از روي يك پل، از داخل پارك،‌ از ميان درخت‌هاي بي‌برگ و بار، از درون جنگل و از لابه‌لاي صنوبرهاي بلند. قصر به گونه‌اي نامنتظر روي هم بنا شده،‌ طوري كه وقتي وارد محوطه حياط مي‌شوي، تا مدتي تصوير يك‌دست پديد نمي‌آورد. زيرا پيچك‌هاي تيره، ديوار خاكستري ـ سياه، برق سپيد، يخي به رنگ سنگ كه سراشيبي‌ها را پوشانده، به گونه‌گونگي دامن مي‌زند. قصر را به گرد قله نسبتا نوك‌تيز ساخته‌اند و نه بر سطح هموار روي آن. من در حالي كه مرتب سر مي‌خوردم از راه سواره‌رو بالا ‌رفتم. ولي سرايدار قصر كه در بلندي به او پيوستم، با استفاده از دو پلكان به آساني بالا آمد... يك پلكان در كنار ديوار در نيمه راه بيهوده به پايان مي‌رسد. زنجيره‌هاي پل متحرك به خود رها شده، از قلاب به زير آويخته‌اند.