... مثلا كتاب «سفر به انتهاي شب» رو در نظر بگير. سرشار از زيباييه. چطور مي‌توني بعد خوندنش متحول نشي؟ خب، بيشتر خواننده‌ها بدون مشكل از پس اين «هنر‌نمايي» برمي‌آن! مي‌ايستن جلوت و مي‌گن: «اوه... سلين آدم فوق‌العاده‌ايه». و بعد بلافاصله برمي‌گردن مي‌شن همون چيزي كه بودن. مشخصه كه سلين يه مثال استثناييه ولي موارد ديگه‌ام هست. مي‌توانم برات بگم. بعد خوندن يك كتاب، شخص ديگه همون فرد قبلي نيس. حتي اگه اثر متوسطي مثل كتاباي لئوماله رو خونده باشه. بعد خواندن كتاب‌اي لئوماله ديگه هيچ‌وقت نگاهت به يك زن جوان باراني‌پوش نمي‌تونه همون نگاهي باشه كه قبلا بوده. اين مسئله بي‌نهايت مهمه. بزرگ‌ترين شاهكار ما نويسنده‌ها همينه: تغيير شيوه نگرش مردم.