صله: منظورت چیه هی میگی بچه؟ مادر : این بوی چیه؟ گروس: گفتم در جهنمو ببند صله. صله: اون آباده. اسم داره. اسمش آباده. گروس: داشت. آباد اسمی بود که روی اون بچه گذاشته بودیم. وقتشه فعلاتو ببری گذشته. صله: اره داشت. بود. خیلی فعلای دیگه می‌شد داشته باشه اما حقیقت همینه. اون مرده. مادر : حالا گریه نکن. همه‌ش هم تقصیر تو نبوده. صله: گریه نمی‌کنم.