در اين كتاب، كوششي براي ارائه تصويري كلي از فرم‌سازي در دوره نو به عمل آمده است. با آن‌كه تاريخ آموزش فرم موسيقايي بيش از دو قرن سابقه دارد، اما نبايد گفت كه تئوري فرم اين دوره كامل شده است. در اين كتاب، مولف اهداف خودش را دنبال كرده است، كه عبارتند از: 1. جمع‌بندي دستاوردهاي ارزشمند آموزش فرم كلاسيك در سال‌هاي گذشته. 2. برطرف كردن كمبودهاي فراوان باقي مانده در تئوري فرم‌هاي كلاسيك-رمانتيك (پيش از همه ساختار جمله بزرگ، بخش‌هاي گسترش‌دهنده فرم‌هاي ليد، برخي انواع خاص فرم‌هاي ليد، ساختارهاي روندوي كوچك، بخش‌هاي گسترش‌دهنده فرم سونات). 3. توصيف به حد كافي گسترده فرم‌ها در موسيقي قرن هفدهم نيمه اول قرن هجدهم (علت صرف نظر كردن از بررسي فرم‌هاي صرفا پلي‌فوتونيك، تحقيق‌شدگي بيشتر اين فرم‌ها در مقايسه با ساير فرم‌هاي اين دوره بوده كه در كتب پر شمار پلي‌فوني منعكس است.) 4. تعيين خطوط اساسي فرم‌ها در موسيقي قرن بيستم. برخلاف تمامي كتب آموزشي موجود فرم، در اين كتاب براي اولين بار اطلاعات مربوط به فرم‌سازي باروك و معاصر در قسمت‌هايي اختصاصي متمركز شده‌اند كه به نظر مي‌رسد، امكان تصور كامل‌تر و متوالي‌تر خصوصيت فرم‌هاي دوران كختلف را فراهم مي‌كند.