فرمانرواي دژ پوشالي نقد بسياري از فروض نقد ناشده اي است که ما زندگي خود را با آنها به سر ميبريم. نويسنده اين اثر کهنه نشدني، فروض غالب امروز را با باورهايي مقايسه ميکند که در روزگاران پيشين زندگي مردم را جهت ميداد بحث او با چگونگي تسخير جسم و روح شهروندان در چارچوب باورهاي امروزي آغاز ميشود که بازتعريف مسئوليتهاي انسان معاصر را ضروري تر و خطيرتر از تمام دورانهاي پيش مي سازد فرمانرواي در پوشالي نهيب و تذکري براي زنده سازي هشياري همه شهروندان و همه انسانها براي انتخاب آزادانه تقدير غايي خودشان است. گاي ايتن در اين اثر ،وزين از حمله به ارزشهاي رايج زمانه ابا ندارد و کارکردهاي مفيد سنتهاي ديروز را که با تندباد تجددگرايي و سنت ستيزي به محاق رفته اند شرح ميدهد او در جاي جاي اين اثر به جاي پاي سست علم زدگي و خلط کردن قلمروي دانش و اعتقاد اشاره ميکند و گرچه خود در ابتدا در محيطي خداناباور به دنيا آمده ،است، عواقب دور ريختن ارزشها و سنتهاي ديرپاي بشري را با زبان مخصوص به خود توضيح مي دهد.