کتاب حاضر تلاشي است براي جبران نابرابري جنسيتي در کتاب اولم، عادات و آداب روزانه بزرگان. هدفم اين بود به چيزي بيش از امور پيش‌پاافتاده روشنفکرانه دست‌يابم؛ مي‌خواستم کتاب اول عادات و آداب روزانه بزرگان چراغ راهي باشد براي کساني که سعي مي‌کنند به طرح‌هاي خلاقانه خود بپردازند و مي‌کوشند به‌طور منظم براي اهداف خود وقت بگذارند يا به حالت روحي مناسب براي انجام کار برسند. من اغلب به‌عنوان نويسنده در چنين وضعيتي بوده‌ام، در نتيجه هميشه مشتاق بودم که بشنوم چگونه ديگران در ابتدايي‌ترين سطح، از پس کار خود برمي‌آيند. آيا هر روز مي‌نويسند يا نقاشي مي‌کنند يا آهنگ مي‌سازند، اگر چنين است، در عمل چقدر کار مي‌کنند و چه وقت‌هايي شروع به کار مي‌کنند؟ آيا تعطيلات آخر هفته را هم روز کاري به حساب مي‌آورند؟ چطور به کار خود مي‌رسند و همزمان امرارمعاش مي‌کنند؟ آيا به‌قدر کافي مي‌خوابند و به افرادي که در زندگي با آنها در ارتباط هستند توجه مي‌کنند؟ و با فرض اينکه از عهد? سامان‌دهي کارها برآيند، چگونه بر بحران‌هاي گذراي روحي خود فائق مي‌آيند؟