در بخشي از نمايشنامه‌ي شمه‌اي از زيبايي، بنديکتا به سرهنگ مي‌گويد: "شما خير و زيبايي رو نابود مي‌کنيد، چون منعکس مي‌شه و در انعکاس اون شما مي بينيد که وحشي گري و زشتيِ دنياتون هرچه وحشيانه‌تر و زشت‌تر مي‌شه و شرمنده مي‌شيد. از شرم شما، پنج هيولاي ذهن انسان، يعني ترس، حسرت، حسادت، نفرت و آز، سر برمي‌داره." هريک از اين نمايشنامه‌هاي کوتاه به فراخورِ زمان و مکان در انعکاس اين خير و زيبايي مي‌کوشند. آن‌ها آثاري به يادماندني‌اند که گاه تا اعماق عواطف نفوذ مي‌کنند؛ بااين‌حال، هريک طعم و بو و موضوع خاص خود را دارند، از فرستادن زندانيان سياسي به آسايشگاه‌هاي رواني تا تلاش براي ايجاد تئاتري ملي، تا خلق موقعيتي طنز براي مبارزه با ريا، تا چيزهايي که جزئي به‌نظر مي‌رسند اما سرشار از لحظه‌هايي فشرده از تجربه و عاطفه‌اند.