شأن روش حاصل تمرکز بر مجادل? نظري ميان دو پارادايم اصلي فلسف? معاصر است؛ يعني پارادايم‌هاي فلسف? تحليلي و قاره‌اي. پس از ايضاح و بررسي ويژگي‌هاي بنيادين هر يک از اين دو قطب انديشه، مسئله به شأني تقليل داده شده‌است که هر کدام براي «روش» قائل‌اند. بر همين مبنا تاريخ تقابل «فلسف? علم و هرمنوتيک روشمند» در برابر «فلسف? علم و هرمنوتيک زمينه‌گرا» بررسي، نقد و ارزيابي شده‌است. اما پرسش بنيادين متن حاضر آن است که آيا مي‌توان مدل و مختصاتي براي گذار از اين دوقطبي و تقابل فراهم آورد يا دست‌کم شکاف نظري بين آن‌ها را تاحدي تقليل داد؟ آيا مي‌توان به اميد يافتن امکان‌هاي جديد نظري، ميز گفت‌وگويي براي دو جريان رقيب فراهم کرد؟ بخش پاياني کتاب تلاشي است در مسير پاسخ به اين پرسش‌ها و ارائ? مختصاتي هستي‌شناختي و روش‌شناختي براي گفت‌وگوي ميان‌پارادايمي.