نيچه، كتاب سپيده‌دمان را در 37 سالگي در ژانويه 1881 به پايان برد. اين كتاب در تابستان همان سال در قالب پنج كتاب و 575 پاره، بدون عنوان اصلي منتشر شد. سپيده‌دمان محصول دوره دوم آفرينش فلسفي نيچه است و بايد آن را همچون يك كل خواند و البته به آرامي. بر خواننده كتاب ديگر روا نيست در اين گفتگوها پي آموزه‌اي قطعي بگردد. آن‌گونه كه در شيوه فيلسوفان عهد عتيق يا فيلسوفان اروپايي پيرو آن مرسوم است. به گفته كارل ياسپرس، نه سپيده‌دمان كتاب‌ست و نه خود او، نويسنده.