نمايشنامه منظومِ کُنتِس کاتلين (1892)، اولين نمايشنامه کمال‌يافته و پخته ييتس است، و اولين نمايشي بود که به کوشش تئاتر ادبيِ ايرلند به روي صحنه رفت و ازاين‌رو مي‌توان آن را نمايشي که آغازکننده جنبش تئاترِ ايرلند بود، برشمرد. اين نمايش نوعي از معامله فاوستي را نشان مي‌دهد که در آن دهقانانِ يک روستا در طول مدت قحطي روح‌هايشان را در ازاي غذا مبادله مي‌کنند؛ کُنتِس کاتلينِ شفيق و بخشنده آنگاه روح خود را معامله مي‌کند تا روح‌هاي آنان را بازخريده و برهاند. بنا بر يک افسانه ايرلندي، پريان در شامگاه نيمه تابستان (اولين شب ماه مه) قدرتي عجيب و نامعمول بر آدميان پيدا مي‌کنند. نمايشنامه سرزمينِ هوسِ دل(1894)، مواجهه خانواده‌اي روستايي را در اولين شبِ ماه مه با کودکي پري‌زاد به تصوير مي‌کشد؛ نوعروس زيبا و بي‌تابِ اين خانواده وسوسه مي‌شود با کودک همراه شده و به سرزمينِ هوسِ دل قدم بنهد. ملکه بازيگر(1922)، شورشِ مردم خشمگينِ يک قلمرو پادشاهيِ بي‌نام‌ و‌ نشان عليه ملکه‌شان را نشان مي‌دهد. در طول شورش، دسيماي بازيگر لباس‌هايشان را با لباس‌هاي ملکه عوض مي ‌کند. دِسيماي پرشورواحساس و سلطه‌گر برخلاف ملکه راهبه‌وار و ضعيف، پس‌از‌اينکه قلب مردم را تسخير مي‌کند، براي هميشه سلطنت را در دست مي‌گيرد، و ملکه حقيقي مخفيانه به صومعه‌اي پناه مي‌برد.