روزلا پوستورينو (1978) نويسنده و روزنامه نگارِ جوان ايتاليايي ست که با رمانِ سر سفره گرگ به شهرتي مضاعف دست يافت. پوستوريتو نمونه اي از روزنامه نگاراني ست که وارد ادبيات شدند و تاريخ را بستر روايت خود کردند. پوستورينو بعد يافتنِ آخرين زنِ زنده اي که جزو پيش مرگ هاي آدولف هيتلر بود و مصاحبه هايي طولاني با اين زن عجيب رماني نوشته به روزگار و تجربه هاي گروهِ زناني بازمي گردد که خوراک آدولف هيتلر را قبل از سرو مي چشيدند مبادا سمي باشد. اين شغلِ شگفتِ اجباري باعث شد تا اين زنان به گروهي نزديک و در عين حال فراموش شده در تاريخ تبديل شوند که ناظر تکه هاي ناديده تاريخ بودند. روزلا پوستورينو رمان را با صحنه اي شگفت شروع مي کند. زنانِ جواني که بايد غذاي درجه اول بخورند و يک ساعت بنشينند مگر سمي باشد. زناني که به واسطه ي جنگ مدت هاس غذاي کافي براي خوردن ندارند ناگهان با سفره اي متنوع مواجه مي شوند که معده شان تحملِ هضم آن را ندارد. آن ها بايد به خوب خوردن عادت کنند تا جانِ پيشوا در خطر نيفتد. اين شروع داستاني شگفت و ستايش شده است که مخاطب را مبهوت مي کند. روزلا پوستورينو در رمانِ سر سفرِ گرگ شکلي از سقوط اجباري را روايت مي کند. پيش مرگ هايي منتخب که بايد به اهدافِ حکومت وفادار بوده و حتي خود را براي آن فدا کنند.