سخت پوست اثري درباره‌ي پدر است، درباره‌ي رفت و بازگشت هاي مکرر پدر، درباره‌ي باراني که بند نمي آيد و عکس هاييکه از حافظه نمي‌رود.کتاب با باراني سيل آسا در شمال ايران آغاز مي شود، باراني که باعث مي‌شود خاک رم کند و گورستاني را پوس بدهد، از جمله قبر «داوود» را، پدر راوي داستان که به اشکال گوناگون سرنوشتش با آب گره خورده است. اين اتفاق داستان را جان مي بخشد، زمان باز مي گردد و با مردي همراه مي شويم که عادت هاي عجيب و بازگشت هاي مدام دارد. ساناز اسدي با ضرباهنگي درست و فصل هايي کوتاه و با استفاده از قاب هايي که به قالب عکس نزديک‌اند، روايتي خواندني و شاعرانه مي سازد از فقدان و خاطره که در هر قدمش براي مخاطب فرصتي تازه فراهم مي آورد تا قهرمانش را تجسم کند. استعاره ي بزرگ اين ماجرا فقدان و بازگشت مدام پدران در تاريخ ماست.