در رمان بسيار جذاب و عميق ستاره‌باران، اعظم نادري از تموجات روحي و معنوي و هيجانات عشق رمانتيک زني حکايت مي‌کند که شوهر و سه فرزند دارد و، در عالم خيال خود، ده معشوقه پرآوازه شاهکارهاي ادب فارسي، رابعه، ويس، ليلي، شيرين، زليخا، رودابه، سودابه، منيژه، دخترترسا، و زهره، را به گفت‌وگوهااي واميدارد که پاره‌اي از مهمترين مسائل و مشکلات وجودي آدمي، مانند عشق، جبر و اختيار، دين و سنت، و ستمي که در جوامع مردسالار بر زنان رفته است، موضوع آن‌هاست. در لابه‌لاي اين گفت‌وگوهاست که انديشه‌هاي ژرف فلسفي، روان‌شناختي، و جامعه‌شناختي نويسنده مجال ظهور و بروز مي‌يابند