خوان سالواتي يرا در کودکي از اسب مي افتد و لال مي‌شود. از بيست سالگي در خفا بر طومارهاي بلندي از کرباس به تفصيل سرگذشت شش دهه از زندگي اش را در قالب نقاشي ‌هايي ترسيم مي کند؛ سال نوشت‌ هاي عشق و هراس و دريغ بر بوم و از رنگ. حالا مرده و پسرانش پي برده اند که طومار يک سال از زندگي پدر مفقود شده است. نکند از قصد گم و گورش کرده است؟ آيا مي‌توان پيدايش کرد؟ بابا در آن نقاشي چه کشيده است؟ در آن سال گمشده، چه گذشته است؟ ماني کوچک تابلويي بزرگ و زيبا از پدرو مايرال استعدادي نو در ادبيات آرژانتين.