نويسنده در اين کتاب کارکرد بخش‌هايي از زبان ادب را که جنبه تصويري دارند، بررسي مي‌کند. وي در اين بررسي در ساختاري زيباشناسانه صنايع تخيل، تشبيه، تمثيل، استعاره، مجاز و کنايه را مورد توجه قرار داده است. همچنين درباره طبقه‌بندي موضوعي علم بيان و نيز گونه‌هاي «پيرابياني» اطلاعاتي را ارائه کرده است. در اين مقال به بحث درباره انواع نماد، فَرق ‌نماد و استعاره، کهن الگو و ويژگي‌هاي تصويري آن و...، پرداخته شده است