گوردن کومستاک شاعر خودخوانده ضدسرمايه‌داري، براي دهنکجي به خداوندگار پول، زندگي فقيرانه‌اي در پيش مي‌گيرد. با کله‌شقي تمام و در ميان آه و افسوس‌هاي دوستانش، يکي پس از ديگري شغل‌هاي خوب را از دست مي‌دهد. اما در اين بين، گوردن روي نيروي عشق و توان آن براي بازگرداندنش به جريان زندگي، حساب نکرده بود. سقوط خودخواسته او در ورطه فقر روحش را مي‌خورد و او را به يک هستي رقت‌بار و منزوي سوق مي‌دهد، آن‌قدر که ديگر احترامي براي خويش قائل نيست و توان نوشتن را هم از دست مي‌دهد. او پيوندهايش را با دنياي بيرون قطع مي‌کند و حالا فقط رُزمري هميشه وفادار با آن حس عشق و امنيتي که با خود دارد، مي‌تواند او را نجات دهد... جرج اُرول به‌خوبي آگاه بود که فرقه‌هاي سياسي اغلب حاصل عقلاني کردن مسائل احساسي است. در اين کتاب او با بينش عميق و حس طنز، مردي را در طي فرآيند بالغ شدن به تصوير مي‌کشد.