کتاب زبان و جايگاه زن را سرآغاز پژوهش فمينيستي درباره رابطه ميان زبان و جنسيت مي‌دانند؛ اين کتاب واکنش چشمگيري در ميان محققان زبان، فمينيست‌ها و عموم خوانندگان برانگيخته است. در سي سال گذشته، بسياري از پژوهشگران زبان و جنسيت نظريات اوليه ليکاف را شرح و بسط داده‌اند. ليکاف با نشان دادن نقش بنيادي زبان در نابرابري جنسيتي به دو حوزه نابرابري اشاره مي‌کند: زباني که درباره زنان به کار مي‌رود و زباني که خود زنان به کار مي‌برند. اين ديدگاه ليکاف که «زبان زنان» بيانگر بي‌قدرتي است، بحث‌هايي را دامن زده که تا به امروز هم ادامه دارد. کتاب حاضر متن کامل نسخه اصلي کتاب را به همراه مقدمه نويسنده و پي‌نوشت‌هاي او براي چاپ جديد آن در سال 2003 در بردارد. او در اين پي‌نوشت‌ها پس از حدود سي سال نظراتش را درباره‌ي بخش‌هايي از کتاب جرح و تعديل کرده است. در اين کتاب، سعي بر اين بوده تا مخاطب بفهمه از طريق کاربرد زبان در فرهنگمان درباره نحوه نگاه زنان به خودشان و پيش‌فرض‌هاي عموم مردم درباره طبيعت و نقش زنان چه چيزي مي‌توان آموخت.