اقيانوس با ماري حرف مي زد. موج هايش را مي فرستاد تا به ساحل بروند و دور پلهاي او بچرخند. ماري صداي امواج را مي شنيد كه او را به درون خود صدا مي زدند، اما دنياي آن روزها، دنياي مردها بود و بس. با رفتن مردها به جنگ ماري فرصتي پيدا كرد تا مثل پدرش در رشته زمين شناسي تحصيل كند. او خواند و خواند و خواند. گشت و گشت و گشت و جست و جو كرد، اما با برگشتن مردان جنگ، ديگر كسي او را باور نمي كرد.