اوفليا پس از كشته شدن پدرش قدرت تكلم خود را از دست مي‌دهد. او را به آسايشگاهي منتقل مي‌كنند. ميلي كه دل در گرو عشق اوفليا دارد به كشف داستان زندگي معشوقه برمي‌خيزد و در آن مسير به حكايت پرماجراي دلاوري ايرانياني پي مي‌برد كه در راه حفظ دست‌نوشته مم‌وزين، شاهكار ادبيات كردي، جان‌فشاني‌ها كرده‌اند. شايد ميلي طنين عشق خود به اوفليا را در سرگذشت آن رومئو و ژوليت كرد مي‌بيند.