از ميان قهرمانان خوشنام و بدنام و ميانه‌حال دوره‌ي پرآشوب انقلاب فرانسه، روبسپير تنها کسي‌ست که هم شهيد و هم دُژخيم انقلاب و رهبر «فسادناپذير» آن نام داشت و چندي بعد به آماج نفرت خرد و کلان جامعه‌اي بدل شد که در خيال خود آن را سخت عزيز مي‌داشت. بزرگ‌ترين خودکامگان تاريخ را اغلب فرمانرواياني «سرمست قدرت» مي‌نامند، اما بعيد است بتوان بر روبسپير نيز چنين نامي نهاد. او، به‌رغم جاه‌طلبي‌ذاتي، از باده‌اي بسيار خطرناک‌تر سرمست بود. آرمان‌هايي که طي ساليان دراز، از روزهاي لاتين‌خواني در دبيرستان تا آستانه‌ي انقلاب سرنوشت‌ساز 1789، پيوسته در نهاد روبسپير قد مي‌کشيدند و سايه مي‌گستردند چنان وي را شيفته و شيداي خود کرده بودند که براي حفظ آن‌ها به‌سادگي مي‌توانست بر ديگر مکارم اخلاق چشم فروبندد، از قدرشناسي و مراعات پيوند دوستي گرفته تا رحم و مروت. کتاب حاضر يکي از بهترين و جامع‌ترين زندگي‌نامه‌هاي اين شخصيت نامدار انقلاب فرانسه است.