واژه ي شناخت داراي معاني ضمني متعددي است اين واژه همانند چتري است که همه ي فرآيندهاي عالي ذهن را پوشش داده است انجمن روان شناسي آمريکا (APA) شناخت را چنين تعريف کرده است: «شناخت شامل تمام شکل هاي دانستن و آگاهي از قبيل ادراک فهميدن به يادآوردن، استدلال، داوري، تصويرسازي و حل مسئله است». شناخت در بسياري از کارهايي که افراد به صورت روزمره انجام مي دهند دخيل است. در حقيقت همين فکر کردن ساده به اينکه روان شناسي شناختي چيست شناخت محسوب مي شود. به عنوان يک پاسخ ساده، مي توان گفت که شناخت شامل فکرکردن و ديگر فرآيندهاي ذهني است. روان شناسي شناختي مطالعه ي اين موضوع است که افراد چگونه ادراک مي کنند، مي آموزند، به خاطر مي آورند و فکر مي کنند. يک روان شناس شناختي ممکن است به مطالعه ي اين موضوع بپردازد که افراد چگونه شکل هاي مختلف را ادراک مي کنند چرا برخي حقايق را به ياد مي آورند و برخي را فراموش مي کنند و چگونه زبان مي آموزند اما پاسخ گسترده تر و پيچيده تر به اين سؤال آن است که روان شناسي شناختي چنين مواردي است ادراک ما از جهان پيرامون از طريق حواس خود و نحوه ي تفسير احساسات با حواس. فرآيندهاي توجه که به ما اين امکان را مي دهند تا به محرک هاي خاصي در محيط توجه کنيم. نحوه ي کارکرد حافظه که به ما امکان يادآوري اطلاعات و رويدادها را در زمان بازيابي آن ها مي دهد. فرآيندهاي زباني که به ما کمک مي کنند انديشه ها و نظرات خود را به ديگران منتقل کنيم. فرآيندهايي که به محاسبه قضاوت و تصميم گيري ما کمک مي کنند. فرآيندهاي مغزي که همه ي فرآيندهاي توصيف شده ي فوق را کنترل مي کنند.