کارلين گلسر براي نگارش اين اثر به بيست نفر از دوستان و همکاران و بستگانش پيشنهاد داد تا طي داستاني نشان دهند شادکامي براي‌شان چه معنايي دارد و چگونه تجربيات شخصي‌شان به شادکامي گره خورده است. او اين داستان‌ها را به‌طوري با تئوري انتخاب درآميخت که خواننده شادکامي را به‌طور ملموس و عيني تجربه کند. در يکي از داستان‌ها آمده است: آخرين باري که مادربزرگم را ديدم، از او پرسيدم: شادکامي از نظر شما چيست؟ پاسخ داد: همين که تو را مي‌بينم، شادکامم. چقدر خوشبختم که چنين آدم‌هاي فوق‌العاده‌اي در زندگي‌ام حضور دارند. خانم گلسر اميدوار است که افراد با خواندن اين کتاب، خودشان را در اين داستان‌ها پيدا کنند و موجب شود شکوفاتر شوند و بدرخشند. به‌طور کلي شادکامي ميزان رضايت ما از زندگي، به‌علاوه‌ي ميزان احساس خوبي است که در زندگي تجربه مي‌کنيم.