من رازي دارم. به بني و بقيه‌ي پسرها نمي‌گويم. آن‌ها مثل سگ‌ها در دل شب، رو به هرچيزي كه تكان بخورد دندان‌قروچه مي‌كنند. به آنا هم نمي‌گويم، بااين‌كه با من مهربان است و مدادرنگي‌هايش را به من مي‌دهد. اما به شما مي‌گويم. راز من اين است: اسب‌هاي بال‌دار توي آينه‌هاي بيمارستان براير هيل زندگي مي‌كنند...